Czy po spłacie kredytu frankowego nadal można walczyć z bankiem w sądzie?
Wielu kredytobiorców frankowych stoi dziś przed pytaniem, czy po całkowitej spłacie zobowiązania wobec banku możliwe jest jeszcze skuteczne dochodzenie roszczeń na drodze sądowej. Problem ten nabiera szczególnego znaczenia w kontekście licznych spraw dotyczących unieważnienia lub modyfikacji umów kredytów walutowych. Z uwagi na specyfikę oraz złożoność prawnych i finansowych kwestii, jakie dotyczą kredytów frankowych, konieczne jest dokładne zrozumienie, jakie prawa przysługują byłym kredytobiorcom i na jakich warunkach można podjąć spór z bankiem po zakończeniu spłaty.
Możliwość dochodzenia roszczeń po zakończeniu spłaty kredytu frankowego
Przede wszystkim należy podkreślić, że spłata kredytu nie przekreśla automatycznie możliwości prowadzenia postępowania sądowego przeciwko bankowi. Kluczowa jest tu charakterystyka samej umowy kredytowej oraz okoliczności jej zawarcia. Umowy kredytowe denominowane lub indeksowane do waluty obcej często zawierały klauzule abuzywne, które zostały zakwestionowane w licznych orzeczeniach sądów powszechnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jeśli umowa zawiera postanowienia naruszające prawa konsumenta, jej unieważnienie lub przekształcenie w umowę o kredyt w złotych może przynieść byłemu kredytobiorcy korzyści finansowe, nawet jeśli kredyt został już spłacony w całości.
W praktyce dochodzenie roszczeń może polegać na żądaniu zwrotu nadpłaconych rat lub niewłaściwie naliczonych opłat. W przypadku unieważnienia umowy strony są zobowiązane do zwrotu wszystkiego, co na jej podstawie wzajemnie świadczyły, co oznacza, że były kredytobiorca może domagać się zwrotu nadpłaconych kwot. Warto jednak mieć na uwadze, że konieczne jest wystąpienie z roszczeniem w ustawowym terminie przedawnienia, który dla takich spraw wynosi zazwyczaj trzy lata od momentu uregulowania zobowiązania lub od wykrycia podstaw do wniesienia pozwu.
Z punktu widzenia praktyki sądowej, możliwość skutecznego dochodzenia roszczeń po spłacie kredytu frankowego zależy także od sposobu prowadzenia sprawy oraz profesjonalnego przygotowania dokumentacji potwierdzającej abuzywność umowy. Brak jasnych dowodów na naruszenie praw konsumenta czy nieprecyzyjne formułowanie roszczeń może skutkować oddaleniem powództwa.
Podział roszczeń w sprawach o kredyty frankowe oraz rola profesjonalnego wsparcia
Wśród roszczeń, które mogą być dochodzone po spłacie kredytu, wyróżnia się przede wszystkim te związane z tzw. unieważnieniem umowy oraz roszczenia o zwrot świadczeń nienależnych. Nieważność umowy powoduje, że stosunek prawny między stronami traktowany jest jakby nie zaistniał, a strony powinny się rozliczyć według zasad bezpodstawnego wzbogacenia. W praktyce oznacza to, że kredytobiorca żąda zwrotu wszystkich wpłaconych kwot pomniejszonych o wartość korzystania z kapitału.
W przypadku kredytów frankowych można również podnosić zarzuty dotyczące niewłaściwego informowania kredytobiorców o ryzyku walutowym, co może skutkować uznaniem umowy za nieuczciwą i niezgodną z prawem konsumenckim. W takiej sytuacji spłata kredytu nie wyklucza dochodzenia roszczeń, ponieważ naruszenie prawa miało miejsce na etapie zawierania umowy.
Ważne jest, aby postępowanie było prowadzone z udziałem specjalistów dysponujących wiedzą na temat specyfiki kredytów walutowych oraz aktualnego orzecznictwa sądów. Profesjonalne wsparcie pozwala precyzyjnie wyliczyć ewentualne nadpłaty i zaproponować optymalną strategię procesową, uwzględniającą indywidualne uwarunkowania prawne i faktyczne.
